panja

1. Qoʻlning kaft va barmoqlardan iborat qismi.

1. Rais., keng panjasi bilan piyolani qopladi. Oybek, Oltin vodiydan shabadalar

2. Akbarali hansirar, panjalari pichoq dastasini shunday qattiq qisib ushlagan ediki, boʻgʻinlari koʻkarib, qon talashib ketgan edi. S. Ahmad, Ufq

2. s. t. Barmoq.

1. U buni besh panjasiday biladi.

2. Zakot bobidagi barcha taomil, qoida va tartib kaminaga besh panjaday ayon. Oybek, Navoiy

3. Eshmurodning panjalari orasida pufakchalar paydo boʻlibdi. Shuhrat, Shinelli yillar

4. Ikkita panjasi shartta uzilib tushdi-yu, jon holatda bir qoʻli bilan osilib, tomdan tushdi. S. Ahmad, Ufq

3. Baʼzi hayvon va qushlar oyogʻining uch qismi; changal.

1. Ayiqning panjasi. Burgutning panjasi. Yosh qoʻl — arslon panjasi. Maqol

2. Qirrador toshlarga panjalari bilan yopishib olgan kaltakesaklar nursiz koʻzlarini baqraytirib, tillarini chiqarib qoʻyishardi. Yoshlik

4. koʻchma Iskanja. tutqunlik; tobelik.

1. Bu bahonada u bechorani ham zolimning panjasidan qutqazib, oʻz sevganiga qoʻshib olib keturmiz. Hamza, Paranji sirlari

2. Oʻnlab qishloqni oʻz panjasida ushlab turgan Said Jalolxon eshonning pand-nasihatlari kuchlilik qilardi. S. Ahmad, Hukm

panja soʻzi qatnashgan jumlalar:

Panja koʻrinishidagi shakllari boʻlgan bilaguzuk turi.