жуфт

1. Бир хил вазифага мўлжалланган, бир бутунлик, комплект ҳосил қиладиган иккита ўхшаш нарса, буюм.

1. Бир жуфт этик. Бир жуфт ҳўкиз.

2. Бобоқул кунига яраб турган бир жуфт эчкиси-ю кафтдай келадиган еридан ҳам айрилиб, бутунлай хонавайрон бўлиб қолибди. С. Анорбоев, Оқсой

3. [Бой ўз-ўзига:] Бу ким бўлди? Чўрими ёки бир офатижон фариштами? Юзлари худди олмадай таранг. Бир жуфт қуралай кўзи сурма босгандай қора. Ҳамза, Бой ила хизматчи

2. Рафиқ ёки рафиқа; эр ёки хотин, нар ёки мода (бир-бирига нисбатан).

1. — Жуфтингни қанотинг остига олиб уча кет, лочин! Бу ерда турма! — деди-да, Қора Аҳмад бир томонга чекилди. Ойбек, Танланган асарлар

2. Ҳеч ким қариган чоғида жуфтидан қолмасин. А. Қаҳҳор, Тўйда аза

3. Кенг осмон қаърида сузиб юрган каттагина бир қуш ўз жуфтини кутиб, гир айланади. Ж. Абдуллахонов, Орият

3. Доим бирга бўладиган, ҳамроҳ, ёнма-ён.

1. Йўқ, бахт ҳам, бахтсизлик ҳам жуфт бўлади, дейишгани рост экан. Ў. Ҳошимов, Қалбингга қулоқ сол

4. зид. Иккига қолдиқсиз бўлинадиган (бутун сонлар ҳақида); тоқ.

1. Жуфт сонлар. Жуфт номерли уйлар.

5. Икки дона, иккита.

1. Бир жуфт тухум. Ун жуфт данак.

6. кам қўлл. айн. Жўра ИИ.

1. У киши келинингизга икки жуфт атлас олиб келган эканлар. А. Қаҳҳор, Қўшчинор чироқлари

жуфт сўзи қатнашган жумлалар: