суюқ

1. Оқиш ва ўзи ишғол қилиб турган идиш шаклини олиш хусусиятига эга бўлган.

1. Суюқ жисм. Суюқ модда, Суюқ ёқилғи.

2. Суюқ шиша.

3. Кимёвий фаол, қаттиқ, суюқ ва газсимон моддалар билан реакцияга киришади. ЎзМE

2. Суви меъёридан ортиқ ёки нисбатан кўп бўлган; серсув.

1. Я на бир кетмон урганда, ажриқзордан билқиллаб суюқ лой чиқди-да, кейин кучли тиниқ сув тикка отилди. И. Раҳим, Чин муҳаббат

3. Маза, куч берувчи таркибий қисми меъёридан кам ёки нисбатан оз бўлган; кучсиз.

1. Суюқ сут. Суюқ қатиқ. Суюқ эритма.

2. Ҳайдарбойнинг кўримсиз чойнакларидаги қуюқ ва суюқ чойлари бу ердаги жуда кўп одамларнинг ҳам, ўтган-кетган йўловчиларнинг ҳам чанқовини босиб туради. П. Турсун, Ўқитувчи

4. Унчалик қалин, зич бўлмаган, ҳаккам-дуккам, сийрак.

1. Суюқ тутун.

2. Офтоб ҳали қор ташлаган суюқ, оқиш булутлар ортидан чиқмаган бўлса ҳам, тушга бориб, ҳамма ёқ илиб кетди. П. Қодиров, Уч илдиз

5. кўчма Мазмунан саёз, сийқа ёки бемаза.

1. Суюқ гап. Суюқ асар.

2. — Постановканг ёғи олинган сутга ўхшайди, суюқ, — деб танқид қилдим. С. Абдуқаҳҳор, Санамай саккиз дема

6. кўчма Фаҳш йўлига кирган; бузуқ.

1. Суюқ эркак.

2. [Умар] Кўп юрди, кўп топди, топганини совурди. Албатта, у пуллар суюқ аёллар йўлига кетди. Ш. Холмирзаев, Бодом қишда гуллади

суюқ сўзи қатнашган жумлалар: