ташла

1. Нарсани қўлдан, елкадан ёки бошқа жойдан узиб, қуйи томон (ирғитиб, отиб ва ҳоказо) туширмоқ, йўналтирмоқ.

1. Олма узиб, ерга ташламоқ.

2. Ғуломжон супургини ташлаб, қўлларини қоқди. М. Исмоилий, Фарғона тонг отгунча

3. Кейин носини ташлашга жой излаб аланглади. Ў. Ҳошимов, Қалбингга қулоқ сол

2. Нарсани бирон бошқа нарса, жой устига, остига ёки ичига йўналтирмоқ, олмоқ, солмоқ, қўймоқ.

1. Қизлар ичкаридан Ҳакиманинг бошига оқ шол рўмол ташлаб, етаклаб чиқдилар. С. Сиёев, Ёруғлик

2. Адёлни майсалар устига ташлаб ўтиришди. Ў. Ҳошимов, Қалбингга қулоқ сол

3. Мунисхон суянчиққа бошини ташлаб, деразага тикилиб борарди. Ў. Умарбеков, Ёз ёмғири

4. чопонини елкасига ташлади-да, йўлга тушди. Н. Фозилов, Дийдор

3. Куч, зарб билан интилмоқ, ўзини отмоқ.

1. Зуҳра Саодатхонга ўзини ташлаб, маҳкам қучоқлаб олди. С. Зуннунова, Янги директор

2. Чўмилмоқ-чун бирдай бўлиб, энди ҳовузга ташлади. Муродхон

4. Бирор иш, вазифа ва шу кабиларга йўналтирмоқ, йўлламоқ; сафарбар қилмоқ.

1. Ҳаммани йиғим-теримга ташламоқ.

2. Душман бор кучини жон ҳолатда қарши ҳужумга ташлади. Газетадан

3. Душман барча мавжуд танкларини ва ўзиюрар тўпларини ҳужумга ташлади. Назармат, Жўрлар баланд сайрайди

5. Эътиборсиз, алоқани узиб ва бошқалар ҳолда қолдирмоқ.

1. Дўст сўзини ташлама, Ташлаб, бошингни қашлама. Мақол

2. Унинг талабаларидан бир қанчаси мактабни ташлаб, бу ерга қочиб келди. М. Исмоилий, Фарғона тонг отгунча

3. Ғаввос Муҳаммаднинг устодни ташлаб кетиб қолгани армон бўлиб турганида, эшикдан учинчи шогирди — Зулфиқор Шоший кириб келди. Мирмуҳсин, Меъмор

6. Барҳам бермоқ, йўқ қилмоқ; йиғиштирмоқ (баъзи одат, хатти-ҳаракат кабилар ҳақида).

1. [Дадам] Ароқни ташлаган бўлсалар-а! Роса маза бўларди-да. Э. Раимов, Ажаб қишлоқ

2. Ўқитувчи ёки тиббиёт ходими бўлмоқчимисан — чекишни ташла, одамларга икки қиёфада кўринма. Газетадан

3. Хўш, гинани ташлаган бўлсангиз нега боя уларнинг олдида оғзингизга келганини ўтладингиз? А. Қодирий, Меҳробдан чаён

7. Пасаймоқ, тушмоқ.

1. Совуқ бир оз ташлади. Нархлар анча ташлади.

8. с. т. Рақсга тушмоқ; ўйнамоқ.

1. Тановарга роса ташлади.

9. кўм. фл. взф. -(и)б қўшимчали равиш-доц. шаклига қўшилиб, ҳаракатнинг кескин, кучли тарзда юз беришини билдиради.

1. Бузиб ташлади. Жеркиб ташлади. Ғижимлаб ташламоқ. Ағдариб ташлади.

2. Шу ернинг ўзида подшоҳ кишилари уни тутиб олиб, тилка-пора қилиб ташлаган эди. Мирмуҳсин, Меъмор

ташла сўзи қатнашган жумлалар: