илик

1. эск. айн. Қўл 1 (асосан эгалик қўшимчалари билан қўлланади).

1. Сабр айласанг, муродингга етарсан, Насиб бўлса, ёр илкидан тутарсан. Тоҳир ва Зуҳра

2. Хитой қизлари мўғул йигитлари илкига тушмаслик учун ёниб турган уйлар ичига ўзларини урганларини ўз кўзим билан кўрдим. М. Осим, Карвон йўлларида

3. Сизга менинг маслаҳатим —

4. Андижонда кўп турманг. Иликка тушиб қолурсиз. П. Қодиров, Юлдузли тунлар

2. Болдир суяги, оёқнинг тиззадан тўпиққача бўлган қисми.

1. Яна бу оёқ ё илигидан, ё тиззасидан қирқилган бўлса ҳам майли эди. С. Зуннунова, Кўк чироқлар

2. Ҳа, кўчага чиқмайсан, эшитдингми? Ҳой бола! Илигингни синдираман-у, касалингни боқиб ўтиравераман. Н. Сафаров, Саодатнинг қиссаси

3. Одамлар ҳамда қўй, мол ва шу кабилар ҳайвонлар оёқларининг ичида мойсимон модда бўлувчи қисми; ана шу қисмнинг (гўшти билан) пиширилгани.

1. — Қани, баррадан олинг, ўғлим, — деди у илик узатиб. — Қўрқманг, бу парранда этидай енгил ҳазм бўлади. А. Мираҳмедов, Қўйлар қўзилади

2. Махсум еб тозаланган иликни аста дастурхонга қўйди-да, ҳаяжон ичида бақрайиб ўтирган Бобоқулга тикилди. С. Анорбоев, Оқсой

4. Шу суяк ичидаги мойсимон модда, тўқима (истеъмол этилади ва ниҳоятда қувват-мадор бўлувчи таом сифатида қаралади).

1. Яна бундай тўқималар пайсимон суяклар ичидаги илик, япалоқ суяклар орасидаги мижик ва кемик деб аталувчи ёғлардан ҳам иборат бўлади. К. Маҳмудов, Ўзбек тансиқ таомлари

2. -Бўлмаса, илигини сиз қоқиб енг, дада — деди ўғил. Р. Файзий, Сен етим эмассан.

илик сўзи қатнашган жумлалар: