секин

1. 1 Оҳиста ҳаракат билан, аста, ошиқмасдан, шошилмасдан.

1. Секин юрмоқ. Эшик секин очилди. Дарё секин оқарди.

2. Раъно секин бошини кўтариб кулумсиди ва юзини четга ўгирди. А. Қодирий, Меҳробдан чаён

3. Қамалган тутун жуда секин тарқалмоқда эди. Ойбек, Танланган асарлар

2. Билинар-билинмас, сезилар-сезилмас.

1. Шеригим мени секин туртиб имлади. Қабулхонага чиқдик. А. Қаҳҳор, Бек

2. [Фотиманинг] Ўғлининг сочларига тегган бармоқлари секин қимирлади-ю, силашга ҳам журъат этолмай, тўхтаб қолди. О. Ёқубов, Эр бошига иш тушса

3. Атрофда тобора одам кўпайиб борар, биров унга узоқдан таъзим қилар, биров қуюққина кўришар, нотаниш кишилар секин калла силкиб қўярди. С. Сиёев, Ёруғлик

3. Эҳтиёткорлик билан, аста-аста; озор бермай, авайлаб.

1. Яранинг латтасини секин кўчирмоқ. Зирапчани секин олиб ташламоқ.

2. Тальъат пиёлани секингина стол бурчагига қўйди. Ў. Ҳошимов, Қалбингга қулоқ сол

4. Вазминлик билан, ҳовлиқмасдан, оҳиста.

1. Секин тушунтирмоқ.

2. Агар мен бир бойнинг ўғли бўлсам, Нури мени севса, ота-онасига айтмаганда ҳам, атрофдагиларга секин билдирган бўлар эди. Ойбек, Танланган асарлар

5. Паст товуш билан; эшитилар-эшитилмас.

1. — Секин! Секин гапир! — Ҳакимбойвачча лабини тишлади, — хотинлар эшитса, гап-сўз чувалади. Ойбек, Танланган асарлар

2. Алимардон секин уф тортиб қўйди. Ў. Ҳошимов, Қалбингга қулоқ сол

6. Оз-оздан, асталик билан; кам-камдан.

1. Иложсиз қолган деҳқон баҳони секин камайтириб, етти сўмга тушди. Ойбек, Танланган асарлар