топ

1. Йўқотган, умуман, қидирилаётган (қидирувда бўлган) нарса ёки шахсни дуч келтирмоқ, кўзга илинтирмоқ, учратмоқ.

1. Сўрай-сўрай топдим, тезроқ қайтай, ука. Ойбек, Танланган асарлар

2. Чўнтакларини алғоқ-далғоқ қилиб қидирар, топа олмай хижолат бўларди. А. Убайдуллаев, Қонли издан

3. Ўн ботирнинг ҳужжатларини олганда, Аҳметгалининг онасига юбормоқчи бўлган сурати билан хатни топдилар. Т. Рустамов, Мангу жасорат

4. Ўзимга ўхшаш ўқимишли, бопини ўзим топаман. Муштум

2. Ногаҳон кўзи тушиб қўлга киритмоқ; топиб олмоқ.

1. Бу қамчинни келаётиб кўчадан топдим.

2. Рустамнинг биринчи хатини адабиёт китоби орасидан топиб олган куни аллақандай туйғудан бошим айланиб кетган эди. Ў. Ҳошимов, Қалбингга қулоқ сол

3. Қидириш, кузатиш, изланиш натижасида кашф этмоқ, очмоқ.

1. Геологлар янги-янги ер бойликларини топмоқда.

2. Фойдали қазилмалар конларини топиш иқтисодий ривожланиш суръатини жадаллаштиришга кўмаклашади. Газетадан

3. Мели полвон хижолат чекди, лекин кулгига парво қилмагандай, дуторга аччиқ қилиб сўзлади: — Сени ўйлаб топган Афлотунни кўп ақлли одам ўтган дейдилар-у П. Турсун, Ўқитувчи

4. Номаълум бўлган нарсани аниқламоқ, нима эканини белгиламоқ, тайин этмоқ.

1. Топишмоққа тўғри жавоб топмоқ.

2. Бурунги замонларда Ибн Сино, Луқмон Ҳаким ўтган. Улар ҳар бир касалга даво топган. Ойбек, Танланган асарлар

3. Дили яқин одамлар бир-бирининг кўнглидагини дарров топади. Ф. Мусажонов, Ҳиммат

4. Ақлли тўнгакка нозик ерини, ёриладиган ерини топиб туриб болта уради — ақли билан ёради М. Исмоилий, Фарғона тонг отгунча

5. Умуман, иш-меҳнат, бирор сабаб ва шу кабилар билан эга бўлмоқ, эришмоқ.

1. Ботир топса, барча ер, Бахил топса, босиб ер. Мақол

2. Меҳнат қилиб топганинг, Қанд-у асал тотганинг. Мақол

3. Майли, ишлайвер, бироқ топганингни очкўз чолнинг қўйнига солаверма. Ойбек, Улуғ йўл

4. Бизлар мисқоллаб обрў топамиз, ўғилларимиз ботмонлаб бу обрўйни тўкадилар! Мирмуҳсин, Меъмор

5. Бувам фарзанд кўрмай-кўрмай, қариганларида топган ёлғиз ўғиллари дадам экан [деди Саид]. Э. Раимов, Ажаб қишлоқ

6. Баъзи сўзлар билан бирикиб (баъзи бирикмалар таркибида), шу сўздан англа-шилган нарсанинг юз бериши, юзага келиши маъносини билдиради.

1. Ташкил топмоқ. Қарор топмоқ. Ривож топмоқ. Камол топмоқ. Барака топмоқ. Лаззат топмоқ. Озор топмоқ. Нажот топмоқ. Дардига даво топмоқ.

2. Табиб қўй жигарини хом кабоб қилиб, бужғун сепиб енг деган экан, бир-икки қипти, лекин шифо топмабди. М. Исмоилий, Фарғона тонг отгунча

3. Анзират холанинг бу гапидан кейин у можаронинг энг хунук оқибати барҳам топгандай енгил тортди. А. Қаҳҳор, Қўшчинор чироқлари

7. Боғлама взф. Ҳисобламоқ, деб билмоқ маъносини билдиради.

1. Маъқул топмоқ. Мувофиқ топмоқ.

2. Унинг сўзларидаги қишлоқча соддалик ва тўғрилик (бу хусусиятни камбағал одамларда катта фазилат деб топар эди бой) унга жуда ёқди. Ойбек, Танланган асарлар

топ сўзи қатнашган жумлалар: