илаш

1. Илинмоқ, ёпишмоқ (хас-чўп, лой ва шу кабилар ҳақида).

1. Унинг этагига пахта илашибди. Яхшига ипак илашур, ёмонга — тикан. Мақол

2. Шунда қўлига шилимшиқ лой илашганини сезди. П. Қодиров, Юлдузли тунлар

3. Бир қути сигаретга илашиб, чўнтагимдан Москвичнинг калити ҳам чиқди. С. Сиёев, Ёруғлик

4. У этакка илашиб қолган пахталарни қоқаётганда, бошидаги чопон бирдан сирғалиб тушиб кетди. М. Исмоилий, Фарғона тонг отгунча.

2. кўчма Ёпишмоқ.

1. Мен судхўрман, бу ўғри, Ўроқдан ҳам биз тўғри. Бизга илашганларнинг Ўтдек ёнади гўри. Ҳамза

2. Ёшликдан илашган иллат ҳали кўп мункитади. Ш. Ғуломов, Бўз ер уйғонди

3. салб. Кетидан юрмоқ; эргашмоқ.

1. Унсин индамади, орқасидан илашиб кўчага қадар чиққан Хайринисонинг сўзларини ҳам эшитгиси келмасди. Ойбек, Танланган асарлар

4. Кетидан қолмай (бирон мақсадда) юрмоқ; айланишмоқ, илакишмоқ.

1. — Пулимни олдириб қўйдим. Ёнимда мана шу йигит илашиб юрган эди, гумоним шундан, — деди Султон Ғ. Ғулом, Шум бола

2. Жиянингизга бир қизми, жувонми илашиб юрган эмиш, шу ростми? С. Нуров, Нарвон

5. кам қўлл. Биргалашиб, уланиб кетмоқ; қовушмоқ, қўшилмоқ.

1. Мен меҳмонлар билан сирдош оғайнилардек илашиб кетдим. И. Ўктамов, Ҳикоялар

2. Деярли ҳамма билан илашиб кетди. Ж. Абдуллахонов, Тўфон

3. Гап-сўз бир-бирига илашмади: чол олдида хотинлар ҳақида сўзланилмади. Ойбек, Танланган асарлар

илаш сўзи қатнашган жумлалар: