қоронғи

1. сфт. Қоронғилик босган, қоронғиликка чўмган, зиёдан, нурдан маҳрум бўлган; зид. ёруғ.

1. Қоронғи кеча. Қоронғи уй.

2. Узун, қоронғи йўлакдан чиққач, Унсин тўхтади. Ойбек, Танланган асарлар

3. Дарча очилиши билан қоронғи ҳужрага совуқ ёпирилиб кирди. М. Исмоилий, Фарғона тонг отгунча

4. Уйнинг ичи қоронғи. Ҳамма ширин уйқуда. Ёшлик

2. от Ёруғлик, зиё бўлмаган пайт, ҳолат; қоронғилик, зимистон.

1. Тун қоронғиси. Тонг қоронғиси. Қоронғи тушди.

2. Ой ҳали чиқмаган, фақат унинг заиф нури қоронғидан қўрққандек йилт-йилт этиб кетади. М. Исмоилий, Фарғона тонг отгунча

3. Ёрмат қоронғида йиқилиб-сурилиб, элликбошининг уйига келди. Ойбек, Танланган асарлар

3. кўчма Аниқ эмас; ноаниқ, номаълум.

1. Суҳбат ким ҳақида ва нима ҳақида борганлиги қоронғи. Ш. Рашидов, Бўрондан кучли

2. Лекин бизга комиссия нималарга асосланиб шу фикрга келганлиги қоронғи бўлиб қолди. С. Зуннунова, Олов

4. кўчма Ноаниқ ва ёқимсиз, бўлмағур.

1. Кечқурун Гулнор ўз уйига қайтаркан, йўл-йўлакай ҳасратда ёниб, қоронғи хаёлларга чулғанди Ойбек, Танланган асарлар

2. — Иним, — деди Абдукарим ака Ботиралининг қўлини қўйиб юбормасдан, — бўлисимизнинг қоронғи ишлари кўп. Ҳ. Ғулом, Машъал

5. кўчма Рўшнолик, яхшиликдан холи; зид. ёруғ.

1. Дунё шундай ясалган экан, болам. Бировга ёруғ, бировга қоронғи. Ойбек, Танланган асарлар

2. Қаҳрамонлар бир-бирига етишишни, қоронғи юртимизни илм чироғи билан ёритиш йўлида бирга ишлашни орзу қиладилар. Газетадан

қоронғи сўзи қатнашган жумлалар: