qorong‘i

1. sft. Qorongʻilik bosgan, qorongʻilikka choʻmgan, ziyodan, nurdan mahrum boʻlgan; zid. yorugʻ.

1. Qorongʻi kecha. Qorongʻi uy.

2. Uzun, qorongʻi yoʻlakdan chiqqach, Unsin toʻxtadi. Oybek, Tanlangan asarlar

3. Darcha ochilishi bilan qorongʻi hujraga sovuq yopirilib kirdi. M. Ismoiliy, Fargʻona tong otguncha

4. Uyning ichi qorongʻi. Hamma shirin uyquda. Yoshlik

2. ot Yorugʻlik, ziyo boʻlmagan payt, holat; qorongʻilik, zimiston.

1. Tun qorongʻisi. Tong qorongʻisi. Qorongʻi tushdi.

2. Oy hali chiqmagan, faqat uning zaif nuri qorongʻidan qoʻrqqandek yilt-yilt etib ketadi. M. Ismoiliy, Fargʻona tong otguncha

3. Yormat qorongʻida yiqilib-surilib, ellikboshining uyiga keldi. Oybek, Tanlangan asarlar

3. koʻchma Aniq emas; noaniq, nomaʼlum.

1. Suhbat kim haqida va nima haqida borganligi qorongʻi. Sh. Rashidov, Boʻrondan kuchli

2. Lekin bizga komissiya nimalarga asoslanib shu fikrga kelganligi qorongʻi boʻlib qoldi. S. Zunnunova, Olov

4. koʻchma Noaniq va yoqimsiz, boʻlmagʻur.

1. Kechqurun Gulnor oʻz uyiga qaytarkan, yoʻl-yoʻlakay hasratda yonib, qorongʻi xayollarga chulgʻandi Oybek, Tanlangan asarlar

2. — Inim, — dedi Abdukarim aka Botiralining qoʻlini qoʻyib yubormasdan, — boʻlisimizning qorongʻi ishlari koʻp. H. Gʻulom, Mashʼal

5. koʻchma Roʻshnolik, yaxshilikdan xoli; zid. yorugʻ.

1. Dunyo shunday yasalgan ekan, bolam. Birovga yorugʻ, birovga qorongʻi. Oybek, Tanlangan asarlar

2. Qahramonlar bir-biriga yetishishni, qorongʻi yurtimizni ilm chirogʻi bilan yoritish yoʻlida birga ishlashni orzu qiladilar. Gazetadan

qorong‘i soʻzi qatnashgan jumlalar: