тез

1. Орадан кўп вақт ўтмасдан, оз (қисқа) вақт ичида; дарров, тезда.

1. Мажлис тез тугади. Бола ўқиш-ёзишни тез ўрганди. Воқеалар тез ривожланмоқда. Шошмасанг, тез етарсан, шошгандан ўзиб кетарсан. Мақол

2. Борди-ю, кўклам серёмғир келгудек бўлса, ер тез етилмайди, экин кечикиб кетади. Н. Сафаров, Хадича Аҳророва

3. Ҳаво айнияпти, укажон. Бунақа ҳавода чўққига чиқиш хавфли, Тоғда қоронғи тез тушади. Ҳ. Назир, Сўнмас чақмоқлар

2. Дарҳол, шу топда, шу он, зудлик билан.

1. Нақ пешин вақтида Ёрмат чой-нон олиб келди, уларни ерга қўймасдан, Йўлчини койиди: — Тез чиқинг-е куннинг иссиғини сезасизми?! Ойбек, Танланган асарлар

2. Қудрат тез жавоб айтолмади. Синглисини, шу билан бирга ўзини ҳам юпатиш учун баҳона ахтарди. Ҳ. Назир, Сўнмас чақмоқлар

3. Бой тез фаҳмлади-да: — Шундайми, жиян, — деб кулди. Ойбек, Танланган асарлар

3. Меъёрдагига нисбатан олдинроқ, илгарироқ.

1. Бола отасининг сўзларидаги маънони дуруст тушунмагани учун бунчалик тез ва осон хўп деди. П. Қодиров, Юлдузли тунлар

2. Сидиқжоннинг онаси Хадича хола умрини хорлик-зорлик тортиб ўтказган ҳамма кишилардай тез қариган А. Қаҳҳор, Қўшчинор чироқлари

4. Катта суръат билан, шахдам, жадал.

1. Тез ишламоқ. Тез юрмоқ. Тез ўқимоқ.

2. Сой унча катта бўлмаса ҳам, ниҳоятда тез оқар, қулқ-қулқ этган товушлар сув остида катта-катта тошлар юмалаётганини билдириб турар эди. А. Қаҳҳор, Олтин юлдуз

3. Йиллар шу қадар тез ўтардики, ҳа-ҳув дегунча у олтмишдан ошиб, пайғамбар ёшига яқинлашмоқда Мирмуҳсин, Меъмор

4. У Дилбарга етиб олиш учунми ёки қаттиқ ҳаяжонга тушганиданми —

5. тез қадам ташлай бошлади. Гулдаста

5. сфт. Дарров аччиғланиб, қизишиб кетадиган, сержаҳл, жиззаки.

1. Жуда тезсиз-да, Аҳмаджон, бердисини эшитмай бўғасиз-а! С. Кароматов, Ҳижрон

2. Э мен бу ишга аралашмас эдим, бу йигитнинг ўзи тезроқ. Н. Сафаров, Уйғониш

6. с. т. Жуда тез ишлайдиган, тезкор.

1. Жуда тез уста.

тез сўзи қатнашган жумлалар: