туг

1. Тугун солмоқ; тугун солиб уламоқ, боғламоқ.

1. Рўмолнинг учини тугмоқ. Ипнинг икки учини тугиб боғламоқ.

2. Сочин тугиб, саллани ўрай берди бошига. Ойсулув

2. (жўналиш келишиги билан) Ўраб боғламоқ, бўғчаламоқ; ўраб, тугун солиб жойламоқ.

1. Дастурхонга нон тугмоқ. Белга (белбоққа) пул тугмоқ.

2. Кейин сандиқни очиб, бисотидан бир кийимлик чит олди-да, баркашнинг устига қўйиб, дастурхонга тугди. Т. Алимов, Совға

3. Нодир индамай ўрнидан турди. Ойиси рўмолчага нон, мева-чева тугди. С. Юнусов, Кутилмаган хазина

3. Четларини ёпиштириб ясамоқ, тайёрламоқ (чучвара, сомса ва шу кабиларни).

1. Манти тугмоқ. Сомса тугмоқ.

2. Дугоналар иш билан банд бўлишди: бири патир ясади, бири сомса тугди. Ҳ. Ғулом, Тошкентликлар

3. Гўшти, хамири тайёр, мантини ўзингиз тугиб юборинг, иним, чаққонсиз, ҳар ишга қўлингиз келиша қолади. Ойбек, Улуғ йўл

4. Келин шундай митти чучвара тугадики, унинг тўрттаси битта қошиққа сиғади. Газетадан

4. кўчма Йиғмоқ, тўплаб ғамламоқ.

1. Топганини тугади.

2. Аёллар кўз ёши тўкиб, бу хонадонда ҳамма нарса бор, фақат тўй етишмади, боёқиш йиғди, тугди, эссиз, келин кўрмай кетди, деб афсусланишган эди. С. Нуров, Нарвон

3. Топганимни шунга тугиб қўйиб, ўзим бола-чақа билан пўстакнинг жунини ейман. А. Қаҳҳор, Тобутдан товуш

5. бот. Ҳосил нишонасини бермоқ, мева солмоқ.

1. Олча ғуж-ғуж тугибди.

2. Бу вақт кўклам келиб, ҳамма ёқни яшил либос билан безаган, гуллар ғунча тугиб, ариқчаларда сувлар ҳайқириб оққан, дов-дарахтлар томирига жон кирган пайт. Ж. Абдуллахонов, Тўфон

3. Бу орада дарахтлар гуллаб, мева туга бошлади. С. Нуров, Нарвон

туг сўзи қатнашган жумлалар: