tug

1. Tugun solmoq; tugun solib ulamoq, bogʻlamoq.

1. Roʻmolning uchini tugmoq. Ipning ikki uchini tugib bogʻlamoq.

2. Sochin tugib, sallani oʻray berdi boshiga. Oysuluv

2. (joʻnalish kelishigi bilan) Oʻrab bogʻlamoq, boʻgʻchalamoq; oʻrab, tugun solib joylamoq.

1. Dasturxonga non tugmoq. Belga (belbogʻga) pul tugmoq.

2. Keyin sandiqni ochib, bisotidan bir kiyimlik chit oldi-da, barkashning ustiga qoʻyib, dasturxonga tugdi. T. Alimov, Sovgʻa

3. Nodir indamay oʻrnidan turdi. Oyisi roʻmolchaga non, meva-cheva tugdi. S. Yunusov, Kutilmagan xazina

3. Chetlarini yopishtirib yasamoq, tayyorlamoq (chuchvara, somsa va shu kabilarni).

1. Manti tugmoq. Somsa tugmoq.

2. Dugonalar ish bilan band boʻlishdi: biri patir yasadi, biri somsa tugdi. H. Gʻulom, Toshkentliklar

3. Goʻshti, xamiri tayyor, mantini oʻzingiz tugib yuboring, inim, chaqqonsiz, har ishga qoʻlingiz kelisha qoladi. Oybek, Ulugʻ yoʻl

4. Kelin shunday mitti chuchvara tugadiki, uning toʻrttasi bitta qoshiqqa sigʻadi. Gazetadan

4. koʻchma Yigʻmoq, toʻplab gʻamlamoq.

1. Topganini tugadi.

2. Ayollar koʻz yoshi toʻkib, bu xonadonda hamma narsa bor, faqat toʻy yetishmadi, boyoqish yigʻdi, tugdi, essiz, kelin koʻrmay ketdi, deb afsuslanishgan edi. S. Nurov, Narvon

3. Topganimni shunga tugib qoʻyib, oʻzim bola-chaqa bilan poʻstakning junini yeyman. A. Qahhor, Tobutdan tovush

5. bot. Hosil nishonasini bermoq, meva solmoq.

1. Olcha gʻuj-gʻuj tugibdi.

2. Bu vaqt koʻklam kelib, hamma yoqni yashil libos bilan bezagan, gullar gʻuncha tugib, ariqchalarda suvlar hayqirib oqqan, dov-daraxtlar tomiriga jon kirgan payt. J. Abdullaxonov, Toʻfon

3. Bu orada daraxtlar gullab, meva tuga boshladi. S. Nurov, Narvon

tug soʻzi qatnashgan jumlalar: