husn

1. Yoqimli, oʻziga tortuvchi tus, koʻrinish; chiroy, koʻrk (inson yuz tuzilishi, ifodasi, rangi va shu kabilarga nisbatan).

1. Husn toʻyda kerak, aql kunda kerak.

2. Gulshanbonu Xudoyor xonligining ikkinchi davrida oʻz husni bilan bir necha martaba xonning iltifotiga sazovor boʻlgan haram kanizlaridan edi. A. Qodiriy, Mehrobdan chayon

3. Sodiqjon odobli, aqlli, qomat-u husnda ham koʻzi tushgan qizlarni qoqiltiradigan yigit edi. R. Fayziy, Choʻlga bahor keldi

4. Tashvish qiz bolaning husnini olarkan, shoʻxligini ham, ovozidagi latofatini ham quvarkan. S. Ahmad, Ufq

2. koʻchma Yoqimli koʻrinish; chiroy.

1. Biz, etagimizdagi yamoq koʻrpaday, qishlogʻimiz husnini buzib turgan choʻl parchasiga soʻnggi marta hujum qilamiz. Oʻzbekiston qoʻriqlari

2. Kechagi changbosdi yomgʻir tabiatga husn berib ketganidek, odamlarning ham bahridilini ochib yuboradi. N. Fozilov, Diydor

3. koʻchma Chiroy boʻluvchi narsa, chiroy timsoli; chiroy.

1. Fargʻona — Oʻzbekistonning husni, xoli. Shuhrat, Shinelli yillar

2. Yaxshi yigitlar — armiyaning husni! Shuhrat, Shinelli yillar

3. Kanalning ikki yoqasi boʻylab qurilgan ikki qavatli binolar shu qadar koʻrkamki metallurglar shaharchasiga husn boʻlib tushgan edi. N. Safarov, Tanlangan asarlar

husn soʻzi qatnashgan jumlalar: