чал

1. Мусиқа асбобида бирор куй, оҳанг ижро этмоқ.

1. Ноғорачи йигит уста экан! Шундай берилиб, шундай терга ботиб чалдики, осмон пардасини йиртиб юборгудай бўлди. Ў. Ҳошимов, Қалбингга қулоқ сол

2. Садо, овоз чиқарадиган, сигнал берадиган асбобларни ишга солмоқ.

1. Қўнғироқ чалмоқ. Гудок чалмоқ. Ўт ўчириш машинаси устма-уст сигнал чалди.

3. Бирор аъзо воситасида товуш, садо, овоз чиқармоқ (одам ҳақида).

1. Шер чапак чаламан деб, қўлидан кўкчани тушириб юборишига сал қолди. С. Анорбоев, Ҳамсуҳбатлар

2. Ашур икки бармоғини оғзига тиқиб, ҳуштак чалди. Н. Аминов, Қаҳқаҳа

4. Садо, овоз чиқармоқ (жонсиз нарсалар ҳақида).

1. Мен борай, куртаклар кутиб қолдилар Мен борай, шамоллар ҳуштак чалдилар. Ёшлик

2. Еллар чалган чапакдан Новдалар ухлар қониб. Ёшлик

чал сўзи қатнашган жумлалар:

1. Бировнинг оёғини ўз оёғи билан илиб, тепиб, уни йиқитмоқ ёки гандираклатмоқ.

1. Зарина эпчиллик билан Сипарангизни чалиб, уни йиқитиб юборди. М. Осим, Карвон йўлларида

2. кўчма Халал бермоқ; зарар етказмоқ.

1. Биламан, бари ишни ўша қиляпти, менга ўчакишган, қадамда чалмоқчи бўлади. Ёшлик

3. шв. Кесмоқ, қирқмоқ, йиқмоқ.

1. Қирқ жаллод ҳунарини бошлади, Ким кўндаланг бўлса, чалиб ташлади. Эргаш Жуманбулбул ўғли

2. Индамай ўроқ чалавердим. Ёшлик

чал сўзи қатнашган жумлалар:

1. шв. Ўрамоқ, боғламоқ; тақмоқ.

1. Ўнг қўлини тўлғаб олиб, Бошга рўмолини чалиб Нурали

2. [Авазхон:] Майдон куни бедовимни елайин, Олмос, пўлат қайраб, белга чалайин. Гулшанбоғ

3. Гўрўғли шамширин белига чалди. Гулшанбоғ

2. шв. Қопламоқ, ўрамоқ.

1. Ҳут кирганда, тоғни туман чалади. Гулшанбоғ

3. Қормоқ, аралаштирмоқ.

1. Тухум чалмоқ.

2. Жаннат хола шошиб, ун чалиб, қуймоқ қилди. С. Аҳмад, Уфқ

4. Наридан-бери; чала-чулпа супурмоқ.

1. У уйни супурги билан чалиб чиқди. Ҳ. Ғулом, Машъал