югур

1. Ирғишлаб, бирор йўналишда тез ҳаракат қилмоқ; чопмоқ.

1. Бор кучи билан югурмоқ. Бола югуриб, тепаликка чиқди.

2. Шу маҳал бир тўда бола чуғурлашиб, гузар томонга югуриб кетди. М. Исмоилий, Фарғона тонг отгунча

3. Гулнор билан Унсин танчада ўтириб, бир-бирига меҳрибон эгачи-сингилдай сўзлашаркан, болалардан бири югуриб келди. Ойбек, Танланган асарлар

2. спрт. Югуриш билан шуғулланмоқ; югуришда қатнашмоқ.

1. Қаердадир музика янграр, майдон четидаги йўлкаларда майкачан қизлар югуришарди. Ў. Ҳошимов, Қалбингга қулоқ сол

3. кўчма Бирор иш ёки мақсадни амалга ошириш учун ҳаракат қилмоқ; ҳаракатида бўлмоқ, уринмоқ.

1. Ўқишнинг кетидан югурмоқ. Югурганники эмас, буюрганники. Мақол

2. Раис Умурзоқ отага ўхшаш обрўли, тажрибакор пахтакорларни қўлга олиш ниятида озмунча югурмади. Ш. Рашидов, Бўрондан кучли

4. Бирор жой, томонга ошиғич, тез ҳаракатда бўлмоқ, йўл олмоқ.

1. Бугун Гавҳарнинг телеграммасини олиш билан вокзалга югурди. Ў. Ҳошимов, Қалбингга қулоқ сол

2. Бу Отабекни Тошкентдан уйлантириб, бошини боғламасак, кун сайин унинг Марғилон югуришидан қутула олмасмиз. А. Қодирий, Ўтган кунлар

5. кўчма Тезлик билан ҳаракатланмоқ (сув, шамол кабиларнинг ҳаракати ҳақида).

1. Қишлоқ ўртасидан ўтадиган икки сой тошлардан тошларга урилиб, кўпириб, узоқ пахта далаларига қараб югуради. Мирмуҳсин, Ҳамзаободда

2. Мирзачўлнинг оч бағрига Югурганда Сирдарё Ўйлаганми эди шундай Чаманлар яратишни. Т. Тўла

6. кўчма Пайдо бўлмоқ, намоён бўлмоқ, кўринмоқ (бирор хусусият, белги, ҳолат ва шу кабилар ҳақида).

1. Унинг юзига қон югурди.

2. [Ибн Сино] Назари сатрлар оралаб йўрғаларкан, ер остидан хазина топган кишидек, қўллари аста титрайди, юзига ғалати табассум югуради. М. Осим, Китобга ихлос

3. Малоҳат Каримованинг юзларига қизил югурди, юзидаги кулдиргичлар ҳуснига ҳусн қўшди, кўзлари чарақлаб кетди. Ойдин, Асл ёр

4. Энди ҳар икковининг ҳам юзига жиддият югурди. Ҳ. Шамс, Душман