зўр

1. от Куч-қувват, қудрат; таъсир.

1. Ишончим бор қувватима-зўрима, Осдираман сени тилла дорима. Зулфизар билан Авазхон

2. [Санаев] Кесакдек қотиб қолган қўл-оёғини зўр билан қимирлатиб, эмаклай бошлади. Н. Сафаров, Танланган асарлар

3. — Уялганларидан менинг зўрим билан қиляптилар, — деди янга оғзини беки-тиб. С. Нуров, Нарвон

4. Амаки бўлса, ўшанда пулнинг зўри билан ўғлини мардикорликдан қутқариб қолди. Ё. Хаимов, М. Раҳмон, Ҳаёт-мамот

2. Уриниш, ҳаракат.

1. Зўри беҳуда белни синдиради. Мақол

3. Кучли, шиддатли зарб; кучлилик.

1. — Ў-ў, — деди Элмурод бош чайқаб, — калтакнинг зўрини менгина ейманми десам, сен ҳам ер экансан, боёқиш. П. Турсун, Ўқитувчи

4. Зўрлик, зўравонлик.

1. [Мансур жаҳл билан:] Хайр, майли, ихтиёринг. Зоримиз бор, зўримиз йўқ. З. Саид, Н. Сафаров, Тарих тилга кирди

5. сфт. Катта жисмоний кучга эга бўлган, бақувват, забардаст.

1. Зўр йигит. Зўр от.

2. — Одамнинг қўлидан келмайдиган ҳеч бир иш йўқ, — деди Саодатхон, — одам ҳамма нарсадан зўр. С. Зуннунова, Янги директор

3. Қўрқоқ бола зўр йигитга дўқ урганда, хаёлингга не келади, биласанми? С. Сиёев, Ёруғлик

4. Унинг [Ҳусайн Бойқаронинг] зўр, ҳайбатли оти қирғин ичига ёриб кирди. Ойбек, Навоий

5. Тоға ҳақиқатан ҳам зўр полвон ўтган экан. Шарқ юлдузи

6. Иқтисодий жиҳатдан бақувват, қудратли; катта иқтисодий кучга эга бўлган.

1. — Шунчалик зўр харидорлари турган бир замонда бу вазифанинг менга келиб тўхтаганига ҳануз ақлим бовар қилмайдир,— деди Анвар. А. Қодирий, Меҳробдан чаён

7. сфт. Катта, улкан, буюк; кучли.

1. Зўр тоғ. Зўр ишонч. Зўр ирода.

2. Олимжондан зўр-зўр умидлар кутган муаллим ҳазратлари Аҳмаджон билан иккисини ўз ҳужраларига чақирди. Ҳамза, Танланган асарлар

8. Кучли, шиддатли; кескин.

1. Зўр шамол. Зўр зилзила.

9. Оғир, қаттиқ, изтиробли.

1. Зўр оғриқ. Зўр қайғу.

2. Бу зўр меҳнат Ойқиз юрагида бир-бирига қарама-қарши бўлган икки хил туйғу яратди. Ш. Рашидов, Бўрондан кучли

3. Ҳамманинг юзидан, ҳаракатидан зўр бир мусибат акс этар эди. А. Қаҳҳор, Қўшчи-нор чироқлари

10. Мазмун жиҳатдан пишиқ-пухта, қизиқарли; сифат, маза жиҳатдан афзал, яхши.

1. Зўр китоб. Зўр спектакль. Зўр олма. Зўр палов.

11. Катта маҳоратга, тажрибага эга бўлган; ўз иши, касбининг устаси бўлган, моҳир, кучли; забардаст.

1. Зўр олим. Зўр шоир.

2. Тошкентда зўр олимлар кўп. А. Қаҳҳор, Қўшчинор чироқлари

3. — Қишлоғимизда бир бобой бўларди. Зўр табиб эди, — деди Мажид. Назармат, Жўрлар баланд сайрайди

4. Уста Бобохон деган зўр темирчи бўларди. С. Сиёев, Ёруғлик

5. Зўр экансиз-ку, тағин гапиришни билмайман дейсиз! [деди Гавҳар]. Ў. Ҳошимов, Қалбингга қулоқ сол

зўр сўзи қатнашган жумлалар: