озод

1. Ўз эрки, ҳақ-ҳуқуқи ўз қўлида бўлган, озодликка эришган; эркин, хур.

1. Озод ўлка. Озод мамлакат. Озод меҳнат.

2. Тоза ҳаво, тоза сув, Озод Ватан сеники. Ғ, Ғулом

3. Бу аёллар тенг ҳуқуқли, эркин, озод, ҳур бир мамлакатда ўсмоқдалар. Саодат

2. Қулликдан озод этилган, эркинликка чиққан, асоратдан қутулган.

1. Орёл, Белгород шаҳарлари душмандан озод қилинганда, Москвада биринчи марта берилган салют одатга айланди. С. Зуннунова, Олов

3. Ўз ҳолига, майлига қўйилган, бўшатиб юборилган, ҳеч қандай мажбурият билан боғланмаган; бўш.

1. Эшоннинг заҳарханда таънасини Элмурод ерга тикилганича, индамай тинглади. Бу гап унга: Сен озодсан, кета бер! бўлиб эшитилди. П. Турсун, Ўқитувчи

2. Мажлисга қатнашишдан ўзларини озод ҳисоблаган кишилар бу мажлис ва унинг белгиланган вақтидан олдин бошланганига ҳам ўзларича маъно беришди. А. Қаҳҳор, Қўш-чинор чироқлари

4. Холи.

1. Ташвишдан озод кишилар.

2. Қаламни ҳам бу ғиди-бидидан озод қилишни мувофиқ кўрдим. А. Қодирий, Ўтган кунлар

5. rvsh.vzf. Эркинлик билан, бемалол, даст.

1. Йигит билагимдан озод кўтариб, тандирдан суғуриб олди. Ғ. Ғулом, Шум бола

2. Ғайбаров, қўлида маъбуда қизни [ҳайкални] ердан озод кўтарди, маҳкам бағрига босди-да, юз-у кўзидан ўпди. Ёшлик

6. рвш. взф. Тик, тикка, кўкракни кериб.

1. Ингичка, узун оёқларини чаққон босиб, чиройли бошини озод кўтариб келаётган қашқа саман бирдан пахса девор томонга бурилди. М. Исмоилий, Фарғона т. о.

7. Қўшилмаган, бирикмаган ҳолдаги.

1. Озод кислород.

8. Озод (эркаклар исми).

озод сўзи қатнашган жумлалар: