qiya

1. ot Bir tomoni baland, bir tomoni past yer, qiyalik; togʻ yoki tepalik yon-bagʻri.

1. Karvonni horitar yoʻlning qiyasi. Alpomish

2. Qiygʻir degan qush oʻltirar qiyada. Bunday suluv yoʻqdir ushbu dunyoda. Yodgor

2. ot Qiygʻoch ochilgan narsalarning oraligʻi, tirqishi.

2. Chodir pardasi qiyasidan amirning koʻzi birinchi marta qoʻlida burgut qoʻndirgan Haydarmerganga tushdi. M. Joʻraboyev, M

3. sft. ayn. Qiyalama.

1. Qiya yer. Qiya yoʻl

2. Aksari qiya joylardan dovon oshib boriladigan Qaynar yoʻli hozir ot-arava uchun yopiq. S. Anorboyev, Oqsoy

3. U qiya arqon ustiga oyoq qoʻyib, yuqoriga koʻtarila boshladi. Mirmuhsin, Dorbozlar

4. sft. Qiygʻoch ochilgan, sal ochilgan, sal ochiq.

1. Sandiq qopqogʻini qiya qilib koʻtarmoq.

2. Xotin toʻxtadi va yigitga qarab, betidagi chashmbandini qiya ochdi. A. Qodiriy, Mehrobdan chayon

3. Qiz qiya qolgan eshikni sekin zichladi-da, oʻylanib, yigitning ketidan qarab qoldi. A. Qahhor, Sarob

5. sft. Burchakma-burchak yoki qiyalab yoʻnalgan; ogʻma, yotiq.

1. Qiyaxat. Qiya yomgʻir. Ariza tepasiga qiya qilib yozilgan xat. Roʻmolni qiya oʻramoq.

2. Qiya tushayotgan quyosh nuridan uning tekis taralgan sochi ham tovlanib turardi. P. Qodirov, Uch ildiz

6. Orqasini oʻgirgan, yonga qaragan, burilgan, oʻgirilgan holat(da).

1. Qiya oʻtirgan Hayotning boʻliq koʻkragi nafasiga hamohang boʻlib, goh koʻtarilar, goh tushar edi. M. Ismoiliy, Fargʻona tong otguncha.

2. Erta-indinoq Xoltojixon traktorga qiya minib, Hayotxonga balanddan qaraydi. R. Rahmonov, Baxt bilan uchrashuv

qiya soʻzi qatnashgan jumlalar: