tirnoq

1. Barmoqlar uchining orqa tomonidagi etga yopishgan, barmoqlarni himoya qiluvchi, shoxsimon moddadan iborat tuzilma, qoplama.

1. Tirnoq oʻstirmoq. Tirnoqni qaychi bilan olmoq.

2. Maxsum oʻsiq tirnoqlarini Boboqulning boʻgʻziga botirishga chogʻlab, xezlanib kela boshladi. S. Anorboyev, Oqsoy

3. Botirali tirnogʻi bilan stolni chertib oʻtirar, nima haqdadir oʻy oʻylardi. S. Ahmad, Hukm

2. Baʼzi hayvon va qushlarning panjasi yoki changalidagi uchi qayrilgan, oʻtkir, shox moddali oʻsimta.

1. Burgutning tirnogʻi. Mushukning tirnoqlari.

2. Sherni sher qilgan — tishi bilan tirnogʻi. R. Jumaniyozov, Soʻz koʻrki — maqol

3. shv. Ot tuyogʻi.

1. Ot tirnogʻiga teggan tosh Yongʻoqday ushalib ketdi. Nigor va Zamon

2. Ot tirnogʻidan chiqqan qumlar Qozonday ovdarilib yotdi. Gulixiromon

4. koʻchma Farzand, bola.

1. Tirnoq koʻrmoq. Tirnoqqa zor boʻlmoq.

2. Obodon xola Safo ota bilan ellik yil birga turmush kechirdi. Ammo ularga tirnoq nasib etmadi. R. Otayev, Siz nima deysiz?

3. Gulnor bilan oʻn uch yil birga turib, tirnoq yuzini koʻrmadik. Oydin, Ikki koʻzi shunda

5. koʻchma Maxs. Baland simyogʻochlarga, machtalarga koʻtarilish uchun oyoq qiyimiga mahkam bogʻlab olinadigan tishli oʻroqsimon temir asbob.

1. [Akbaralini] Baʼzan kechalari ham chaqirib qolishsa, yoʻq demay, brezent shimini kiyib, shaldir-shuldur zanjirli temir tirnoqlarini yelkasiga ilib chiqib ketardi. A. Muxtor, Chinor

6. ayn. Qoʻshtirnoq.

1. Oxirgi kolonkada, tirnoq ichida, Tuzuk odamlarning bolalari degan maqola boʻlib P. Tursun, Oʻqituvchi

tirnoq soʻzi qatnashgan jumlalar: