қий

1. Қайчи билан бўлмоқ, қисмларга ажратмоқ, кесмоқ, қирқмоқ.

1. Бахмални қиймоқ. Қоғозни қиймоқ. Тунукани қиймоқ.

2. Қайчи олиб, уч, энидан қиясан. О. Қўчқорбеков.

2. Зич, таранг тортилиш, боғланиш ва шу кабилар туфайли тана ёки аъзо ичига ботиб жароҳатламоқ; ўйиб кирмоқ (ип, сим ва шу кабилар ҳақида).

1. Қўлимни сим қийиб юборди.

2. Пақирлар қўлимни қийиб юборай деди. С. Сиёев, Ёруғлик

3. шв. Тандан жудо қилмоқ, олмоқ, кесмоқ, чопмоқ, узиб ташламоқ.

1. Қарчиғайман, душман бошин қияман. Алпомиш

4. с. т. Айланма йўлни қўйиб, тиккасига юрмоқ.

1. Бурилишларда йўлни қийиб ўтмоқ.

2. Неча тоғнинг тумшуғин Қийиб ўтиб боради. Равшан

5. кўчма с.т. Усталик билан бажармоқ, моҳирлик билан адо қилмоқ, қойил қилмоқ, ўринлатмоқ, дўндирмоқ, бопламоқ.

1. [Машрабжон] Хушовоз йигит-а. Ашулани роса қияди-да. Ш. Саъдулла, Икки билагузук

2. Роса овози бор экан-да, йўлини ҳам қияр экан. Ойбек, Танланган асарлар

3. Оббо Жўравой-е, аммо-лекин гапни қиясиз. Ёлғонни ҳам ростдай қилиб гапирасиз. Уйғун, Ҳуррият

6. кўчма кам қўлл. Камайтирмоқ, қисман нобуд қилмоқ, йўқ қилмоқ.

1. Бировнинг ризқини қиймоқ.

2. Саидий бунга ишонмаса ҳам, Мунисхоннинг шу ҳаракати унинг умридан катта қийди. А. Қаҳҳор, Сароб

қий сўзи қатнашган жумлалар: