қат

1. Қават-қават ёки қатлам-қатлам нарсаларнинг хар бир қавати, қатлами.

1. Тўрт қат букланган кўрпача.

2. Азмиддин бир варақ қоғоздаги бир неча қат букланган хатни олиб, чироқ шуъласига тутиб, кўздан кечирди. Ҳ. Ғулом, Машъал

3. Имонимни асрайман десанг, бу ерлардан бош олиб кетиш керак. Бўлмаса, етти қат ер тагида ёниб турган дўзахда қовуриласан. С. Анорбоев, Оқсой

2. Тахланган, букланган нарсаларнинг ораси.

1. Кўрпанинг қати.

2. Ҳожимат бел-боғининг қатидан қоғоз чиқазиб ташлади. С. Аҳмад, Қадрдон далалар

3. Меҳри опа биринчи конвертни очди Иккинчисини очди-ю, хатнинг қатидаги расмга кўзи тушиши билан тўхтаб, унга тикилиб қолди. Р. Файзий, Она.

3. Маълум қалинликдаги ёйиқ нарсалар қатлами, қават.

1. Бир бечоранинг чеккан хўрлигини ўйлаб, ҳар куни бир қат этдан тушаман. А. Қодирий, Ўтган кунлар

2. Мана, мен геолог, неча йилдирки, Тинмай ўргана-ман тупроқ қатини. Зулфия.

4. кам қўлл. Саҳифа, варақ.

1. Варақланар етимликнинг дафтарин қати. Ғ, Ғулом

5. кам қўлл. айн. Қатор 1.

1. Ш. Холмирзаев, Тўлқинлар

6. Марта, карра, қатла.

1. Бироқ унинг ташвиши икки қат ошди А. Қодирий, Ўтган кунлар

2. Айниқса, кейинги пайтларда иш чалкашиб, ўн қат оғирлашиб кетди. Ойбек, Олтин водийдан шабадалар.

3. Нега, кўнглим, бўлдинг бетоқат? Тинчман, дедим сенга неча қат. Миртемир.

шв. сўр. олм. Қаер?, қайси ер?, қайси жой?

1. [Шербек:] Узоқлиги қатга борарди? Кўпи билан тўрт-беш кунлик йўл. С. Анорбоев, Оқсой.

эск. Устига қамиш қалам учини қўйиб туриб, пичоқ билан кесиш учун суякдан ясалган тахтача.

қат сўзи қатнашган жумлалар: