qo‘ng‘iroq

1. Silkitilganda, tili devorlarga urilib sado chiqaradigan, toʻntarilsan konus shaklidagi metall asbob.

1. Mis qoʻngʻiroq. Butxona qoʻngʻirogʻi. Qoʻngʻiroq chalmoq. Tuyasidan qoʻngʻirogʻi qimmat. Maqol

2. Boʻyinlariga osilgan qoʻngʻiroqlarni ogʻir jaranglatib, tuyalar oʻtadi. Oybek, Tanlangan asarlar

2. Ovoz chiqarib signal beradigan har qanday moslama.

1. Soat qoʻngʻirogʻi.

2. Xolmat elektr qoʻngʻiroq knopkasini bosishi bilan, xona ichkarisidan yoqimli ovoz eshitildi. I. Rahim, Chin muhabbat

3. Karavot yonidagi stol ustida turgan telefon qoʻngʻirogʻi jiringladi. M. Joʻraboyev, M. B. martabasi.

3. s. t. Telefon.

1. Toʻxta, sen domla pochchangni bu yerga kirgizib yuborib, oʻzing qoʻngʻiroqning oldida oʻtir. Birpasdan keyin men qoʻngʻiroq beraman. Hamza, Tuhmatchilar jazosi

4. sft. koʻchma Jaranglama, yoqimli (ovoz haqida).

1. — Men sizni tanimadim, — dedi qiz qoʻngʻiroq tovush bilan qatʼiy. Shuhrat, Shinelli yillar

2. Uning qoʻngʻiroq ovozini eshit-gan har bir kishi, uzoqlardan boʻlsa ham yetib kelardi. J. Sharipov, Xorazm

5. sft. koʻchma Buralib-buralib turadigan, jingalak (soch, jun va shu kabilar haqida).

1. Sochi qoʻngʻiroq qizcha.

2. Xalil jajjigina, istarasi issiq, sochlari qoʻngʻiroq, boʻyi oʻziga qariyb teng keladigan dilkash bir qiz bilan tanishdi. Tuygʻun, Doʻstlik sevinchlari

qo‘ng‘iroq soʻzi qatnashgan jumlalar: