tan

1. Odam gavdasining koʻkrak qafasi va qorin boʻshligʻidan iborat qismi: tana.

1. Bir kuni uning boshini tanidan judo qilsalar ajab emas Mirmuhsin, Meʼmor

2. Kishi tanidagi aʼzolarning ham qulogʻi bor: oʻzining bardamligini eshitgan aʼzolar yana sogʻ turib, xizmatni bajaraveradi. Mirmuhsin, Meʼmor

2. Kishining butun borligi, vujud.

1. Sogʻ tanda sogʻ aql. Maqol

2. Tani sogʻliq — tuman boylik. Maqol

3. — Xudoyo tavba deng, jon boshqa, tan boshqa, — dedi domla. P. Tursun, Oʻqituvchi

4. Anorgulning qoʻlidagi dutor Oʻrtoqlar kuyini tanlarga larza berib tarona qildi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar

5. Axir tut faqat qorin toʻydiradigan taom boʻlmasdan, kishi taniga dori-darmon hamdir. N. Safarov, Olovli izlar

3. Tana, vujudning sirt qismi; badan.

1. Gard yuqmasin taningga, Loy tegmasin bagʻringga. Q. Muhammadiy

2. Bu gapni eshitib, Elmurodning tani jimirlab ketdi. P. Tursun, Oʻqituvchi

3. Yigit uning oq marmardek yalangʻoch taniga boqmay, yerga qaradi. Mirmuhsin, Yoʻqolgan javohir

4. koʻchma Oʻlik tana; jasad.

1. Soldat tani, qoʻshni vzvoddan shekilli. Snayperning oʻqi kallasiga tegibdi, qora qonga boʻyalib yotibdi shoʻrlik. T. Rustamov, Mangu jasorat

2. Mazlumlarning tanidan Kurgan saroylar Gʻamda oʻtdi xalq umri Koʻp yillar, oylar. Gʻayratiy

5. Shaxs bildiruvchi soʻzlar yoki egalik shaklidagi soʻz bilan qoʻllanib, tegishlilik, ulush kabi maʼnolarni bildiradi.

1. Har kim oʻz tanini oldi. Xarajatning yarmi mening tanim. Men ham toʻrtdan bir tan.

2. — Boʻpti, Davron, ziyofat menga tan, — dedim. — Hammasini oʻzim pishiraman. P. Qodirov, Qadrim

6. Dastlabki baho, tannarx; dastlabki mablagʻ, sarmoya.

1. Tanidan yuz soʻm kamiga sotmoq. Yeb-ichib, tanini qilmoq.

2. Muhammadrajab sakkiz ming soʻmni oyiga oʻn uch protsent foyda berish sharti bilan olib, ikki oydan beri na foydasini beradi, na tanini. A. Qahhor, Sarob

7. koʻm. vzf. kam. qoʻll. Tomon, yon.

1. Kim zoʻr boʻlsa, jazosini beraman, Kambagʻal Nazarning tani boʻlaman. F. Yoʻldosh, Mamatkarim polvon

tan soʻzi qatnashgan jumlalar: